PIZZA

Z pewnością wielu z Was lubi pizze.. ja uwielbiam :) Prawidłowo przyrządzona, ze świeżych składników jest pyszna i .. zdrowa. Polecam wszystkim domową pizze, którą można jeść na wiele sposobów, wykorzystując różne składniki w zależności od upodobań kulinarnych. Ja zrobiłam pizze na słodko, z ananasem i kukurydzą, ale składniki mogą być naprawdę różne. Ja przed upieczeniem smaruję pizzę ketchupem, posypuję bazylią i oregano, dodaję ser, często boczek, salami, pieczarki cebulę, czosnek, parówki. Proponuję poeksperymentować ze składnikami i stworzyć swoją własną najlepszą na świecie pizzę :) Smacznego!

PIZZA

Na ciasto podstawowe:

350 g maki pszennej
180 g letniej wody (ok 3/4 szkl)
20 g świeżych drożdży
1 łyżeczka soli
1/2 łyżeczki cukru
25 g oliwy z oliwek


Przygotowanie:
Połączyć wszystkie składniki na ciasto i wyrobić do uzyskania jednolitej konsystencji. Ciasto wyłożyć na posypaną obficie mąką powierzchnię i rozwałkować na cienki prostokąt lub kolo i ułożyć na posmarowanej oliwa lub wyłożonej papierem blaszce( prostokątnej -30/40 cm, okrągłej 30 cm). Brzegi ciasta wywinąć ku górze.

Piekarnik nagrzać do temp. 250'C

Wuzetka

A co wieczorem do herbatki? Może popularne ale jakże smaczne ciasto wuzetka?

Jeśli podoba Wam się ten pomysł to zapraszam do pieczenia i podaję sprawdzony przepis ;)

Ciasto wuzetka:

Składniki na biszkopt:

 6 jaj

1/2 szklanki mąki kukurydzianej (można zastąpić pszenną)

1/2 szklanki mąki pszennej

1/2 szklanki cukru

 4 łyżki kakao

 2 łyżki oleju

1 łyżeczka cukru waniliowego

1 łyżeczka proszku do pieczenia

krem:

4 łyżki cukru pudru

800 g śmietany kremówki

1/4 szklanki gorącej wody

1 łyżka żelatyny

polewa czekoladowa:

tabliczka czekolady gorzkiej

50 g masła

3 łyżki śmietany kremówki

poncz:

szklanka wrzątku

1 łyżka spirytusu

2 łyżki kakao

Przygotowanie:

Oddzielić białka od żółtek. Białka ubić z cukrem na sztywna pianę. Do piany dodać przesiana mąkę pszenną i kukurydzianą (mąkę przesiewamy na białko- wtedy biszkopt jest puszysty i miękki) oraz resztę składników wraz z żółtkami  i wymieszać delikatnie na jednolitą konsystencję. Formę przełożyć papierem do pieczenia lub posmarować margaryną i wyłożyć do niej ciasto. 

Biszkopt piec w temperaturze 180'C przez 25-30 min. Upieczony biszkopt podzielić poziomo na dwie części, jedna włożyć do blaszki i nasączyć ponczem. 

Śmietanę kremówkę wlać do miski i ubić na sztywno z cukrem. Do piany dodać rozpuszczona we wrzątku i schłodzoną żelatynę. 

Tak przygotowany krem nałożyć na biszkopt i przykryć drugą połową biszkoptu, który tez nasączamy ponczem. 

Polewa: rozpuścić czekoladę i wymieszać razem z masłem i śmietaną, Polać nią ciasto na całej powierzchni. Można także posypać z wierzchu wiórkami kokosowymi.

Włożyć ciasto do lodówki na noc i na drugi dzień zjeść ze smakiem :). Smacznego!

Ciasto drożdżowe z kruszonką

Czas na popołudniową kawę lub herbatę ;)

A do tego..

ciasto drożdżowe z kruszonką

Ciasto przygotowuje się szybko, łatwo i jest pyszne.
A oto przepis:

Kruszonka:
70 g maki krupczatki lub mąki przennej
50 g cukru
50 g masła

Ciasto:
220 ml mleka
40 g świeżych drożdży
500 g mąki pszennej
80 g masła miękkiego w kawałkach
1 jajo
1/2 łyżeczki soli
owoce lub dżem do posmarowania

Przygotowanie:
Wszystkie składniki na kruszonkę połączyć i ugnieść do otrzymania jednolitej konsystencji (aż wszystkie składniki połączą się).
Do lekko ciepłego mleka dodać drożdże i cukier i dokładnie wymieszać aż drożdże się rozpuszczą. Dodać pozostałe składniki z wyjątkiem owoców i wyrobić ciasto. Jeśli ciasto się klei dodać jeszcze 2 łyżki mąki.
Ciasto przełożyć do miski, przykryć ściereczką i pozostawić do wyrośnięcia w ciepłym miejscu na ok. 30 minut - jego objętość powinna się podwoić. W tym czasie rozgrzać piekarnik do temperatury 150'C. Ciasto rozłożyć równomiernie na natłuszczonej blaszce o wym. 35 x 25 cm, obłożyć owocami sezonowymi (truskawkami, śliwkami, gruszkami, rabarbarem, jabłkami - według upodobań) lub owocami ze słoiczka, można także posmarować dżemem. Kruszonkę zagnieść w rękach by powstały większe grudki, posypać nią ciasto.
Piec 30 minut w 150'C, następnie 20 minut w 180'C

Dodatkowo: z ciasta można także uformować bułeczki. Ozdobić owocami i upiec. Smacznego!

Polędwiczki ze szpinakiem

A dziś na obiad polędwiczki z duszonym szpinakiem ;)
Uwielbiam szpinak z czosnkiem ale zazwyczaj jadam go z makaronem w sosie śmietanowym. Tym razem postanowiłam spróbować go w innej odsłonie. Zaskoczyło mnie jak wspaniale smakuje w połączeniu z polędwicą. Wyszło bardzo smacznie, polecam i życzę smacznego :)


Polędwiczki:
Polędwicę kroimy w plastry grubości kotleta, doprawiamy solą i smażymy na rozgrzanym oleju z masłem przez ok 3 minuty z każdej strony. Nie za długo aby nie zrobiła się twarda!

Usmażone polędwiczki podajemy z duszonym szpinakiem (przepis poniżej) i z ziemniakami (gotowanymi, pieczonymi bądź smażonymi)


Duszony szpinak z marchewką

Składniki (dla 3 osób):
1 opakowanie szpinaku świeżego 250 g
2 marchewki
2 ząbki czosnku
1 papryczka chili
olej do smażenia + łyżka masła
przyprawy: sól, kolorowy pieprz

Umyty szpinak wrzucamy na patelnię na rozgrzany olej zmieszany z masłem, dodajemy przyprawy i chili pokrojone w drobne paseczki. Następnie dodajemy rozgnieciony czosnek i razem dusimy przez chwilę. Marchewkę kroimy w słupki i na osobnej patelni wrzucamy na rozgrzany olej , krótko smażymy. Dodajemy usmażoną marchewkę do szpinaku i mieszamy.

Cudowne ziarno - Amarantus..

Dzisiaj chciałabym zaprezentować Wam co miałam przyjemność jeść na śniadanie bo myślę że warto się tym podzielić ;|)

To moje niedawne odkrycie - ziarno amarantusa. Jadłam je wcześniej w postaci prażonych ziarenek (smakuje podobnie jak prażony ryż) ale dopiero teraz skosztowałam jako ugotowane ziarno. Jest bardzo smaczny! I można przygotowywać go na różne sposoby. Na słodko, na słono, według pomysłu. Największa zaletą tego ziarna są jego właściwości odżywcze dla naszego organizmu. To ziarno kryje w sobie wiele składników odżywczych, jest bogate w białko; magnez, fosfor, potas i wiele innych minerałów  jest źródłem nienasyconych kwasów tłuszczowych obniżających poziom "złego cholesterolu". W nasionach zawarty jest "skwalen", który jest silnym antyoksydantem. Amarantus nazywany jest zbożem przyszłości, naukowcy udowodnili że jest rośliną dużo bardziej wartościową niż pszenica. Jego wartość doceniali starożytne ludy Ameryki Północnej, Aztekowie, Majowie. Nie tylko go spożywali ale także widzieli w nim świętą roślinę. Szarłat (Amarantus) jest niskokaloryczny, zawiera dużo błonnika, bezglutenowy. 

Oprócz wspaniałych właściwości  jest bardzo smaczny. Można go spożywać na wiele sposobów. Można zmielić nasiona i wykorzystywać jako mąkę , uprażyć jak kukurydzę (amarantusem ekspandowany), który można używać jako dodatek do jogurtów,    sałatek, zup, dodawać do bułki tartej jako panierka do kotletów, do naleśników, placków etc.

Zachęcam do wypróbowania w swojej kuchni tego drogocennego nasionka,  jest zdrowe, smaczne, dietetyczne. Uzupełnia niemal wszystkie ewentualne niedobory witamin i minerałów w naszym organizmie. Wypróbujcie! 

Ja na śniadanie jadłam amarantus w wersji na słodko. Do ugotowanego ziarna (ma lekko orzechowy smak) dodałam mus truskawkowy, trochę przecieru z jabłek, banana, brzoskwinie, odrobinę jogurtu i suszone śliwki. Było wyśmienite. Polecam i życzę smacznego :)

Sakiewki z ciasta francuskiego..

Gdy spodziewasz się odwiedzin gości za 10 min i potrzebujesz pomysł na coś pysznego i błyskawicznego w przygotowaniu, to warto mieć w lodówce gotowe ciasto francuskie.
Ja kupuję takie ciasto w Biedronce - jest ono dość słone, więc świetnie nadaje się do sakiewek  z nadzieniem na słono, lub w Lidlu, tamtejsze ciasto francuskie jest słodsze i rewelacyjnie sprawdza się do sakiewek na słodko.


1. Sakiewki ze słodką niespodzianką

potrzebujesz:
1 opakowanie ciasta francuskiego
suszone śliwki kalifornijskie, lub świeże
kilka kostek czekolady
luc inne świeże owoce
mogą być kostki galaretki - np takie kupione galaretki w posypce cukrowej

przygotowanie:
rozwijasz gotowe ciasto francuskie i kroisz na mniej więcej równe kwadraty 3x3 cm i na środek każdego z nich układasz po jednej śliwecze, lub kostkę czekolady albo 1/2 galaretkowego cukierka.  Nagrzej piekarnik do 180 stopni. Blachę wyłóż papierem do pieczenia. Przygotowane sakiewki posklejaj, zakłądajac każdy róg do środka nadzienia i sklej, ściskając palcami. I już gotowe! przełóż na blaszke wyłożoną papierem i wstaw do piekarnika na ok 10-12 minut. Jak ciasto zacznie się rumienić, sakiewki są gotowe! Można przed podaniem posypać cukrem pudrem.

 
Sakiewki na słono:
1 wersja
1 opakowanie gotowego ciasta francuskiego
ser feta,
szpinak,
ząbek czosnku

ser feta kroimy w drobną kostkę, świeży lub mrożony szpinak podsmażamy 3 minuty na rozgrzanej oliwie i wrzucamy pokrojony lub wyciśnięty przez praskę czosnek. Studzimy i łączymy z serem feta. Łyżeczką nakładamy przygotowany farsz na pokrojone gotowe ciasto francuskie wyjęte z lodówki w równe większe kwadraty 5x5 cm i każdy róg ciasta składamy do środka do nadzienia. ściskamy palcami, tak, aby rogi się zlepiły. Układamy na blasze wyłożonej papierem do pieczenia i w rozgrzanym piekarniku do 180 stopni pieczemy ok 10-12 minut, aż sakiewki się zarumienią , a ciasto francuskie delikatnie rozwarstwi.

2 wersja
pieczarki
cebula
kiełbasa

podsmażamy na patelni pokrojoną drobno cebulkę, pieczarki i kiełbaskę. ostudzony farsz nakładamy łyżeczką na gotowe ciasto francuskie wyjęte z lodówki i postępujemy analogicznie jak wyżej

smacznego!

Jeszcze jedna propozycja na smaczne śniadanie.

Domowa chałka..

Chałka to typowe szwajcarskie pieczywo, piecze się ją w formie warkocza i zwykle spożywa się na niedzielne śniadanie

A oto przepis: 

Składniki:

300g mleka

50 g masła

20 g świeżych drożdży

60 g cukru

550 mąki

1/4 łyżeczki soli

1 jajko roztrzepane w miseczce

Wykonanie:

Mleko o temperaturze pokojowej + masło + cukier+ drożdże wymieszać w misce. Dodać mąkę i sól i wyrobić ciasto w rękach, aż nabierze jednolitej konsystencji. Odstawić na godzinę w ciepłe miejsce, by urosło i podwoiło swoją objętość.

Ciasto podzielić na 3 części, rozwałkować na wałki na oprószonej mąką powierzchni. Połączyć końce, spleść wałki jak warkocz i posmarować roztrzepanym jajkiem. wstawić do nagrzanego piekarnika na 180 stopni warkocz na blasze wyłożonej papierem do pieczenia i piec przez 25-30 minut. Pozostawić do ostygnięcia.

Jest pyszna, długo utrzymuje świeżość i żadna sklepowa nie może się równać!

Na dzisiejsze śniadanko..

A może przepyszne naleśniki? Ach te kluseczki... uwielbiam je po prostu :)

A oto przepis na te cudeńka:

1/2 kg mąki pszennej
1 jajko
szczypta soli
cukier waniliowy
ok 3/4 litra mleka

Przygotowanie:
Wszystkie składniki wymieszać mikserem aż do uzyskania jednolitej masy gęstości śmietany. Smażymy na odrobinie rozgrzanego oleju najlepiej rzepakowego.
A co do środka?
Ach jest wiele możliwości. Można np posmarować nutellą - dzieci to uwielbiają!
Druga wersja, to farsz z kostki  białego sera + słodkiej śmietanki i pokrojonych brzoskwiń - poza sezonem mogą być z puszki. Ja także dodałam jeszcze cukier waniliowy.
Rozgnieść widelcem twarożek, dodać 1/2 szkl słodkiej śmietanki + wsypać cukier waniliowy i wymieszać. Można podgrzać chwilę w mikrofalówce, jak twarożek i śmietanka będą cieplejsze, lepiej rozpuści się cukier a masa nabierze jednolitej gładkiej konsystencji.
Udekorować sosem czekoladowym i plasterkiem brzoskwini. Mmmmm , pycha! smacznego!

 

Dzisiaj proponuję na deser mój ulubiony sernik "Rosa". Sernik jest wyjątkowo delikatny, puszysty, rozpływa się w ustach. Właśnie delektuje się tym pysznym sernikiem pijąc gorąca kawę :) I od razu pomyslałam żeby podzielić się z Wami przepisem :) 
 Polecam do masy serowej dodać twaróg w wiaderku (mielony) ponieważ jest on bardzo delikatny i idealnie nadaje się do tego ciasta.
A oto przepis:

Sernik "ROSA"


Składniki na ciasto:
1 szklanka mąki
120g cukru
120g masła
1 jajko
½ łyżeczki proszku do pieczenia
szczypta soli

Składniki na masę serową:
1 kg sera białego, mielonego ( najlepszy do tego przepisu jest twaróg z wiaderka z uwagi na jego wyjątkową delikatność  puszystość)
4 jaja
4 żółtka
1 szklanka cukru
¾ oleju
2 szklanki mleka
2 budynie waniliowe
Składniki na piankę: 
4 białka
½ szklanki cukru

czas przygotowania: do 90 min

Przygotowanie:

Przesiewamy razem mąkę z proszkiem do pieczenia i solą, dodajemy cukier, jajo, masło

i wszystko razem szybko zagniatamy podsypując  lekko mąką. Z ciasta formujemy kulkę, zawijamy w folię spożywczą i wkładamy do lodówki na min. 30 minut. Na wysmarowaną masłem blaszkę wykładamy schłodzone ciastp ( możemy też rozwałkować ciasto i położyć na blaszkę )

Pieczemy ok. 20 min. w temp. 180 C do lekkiego zarumienienia.

Przygotowujemy masę serową. Składniki (mające temperaturę pokojową) na masę przekładamy do dużej miski i  miksujemy przez ok. 5 min. Masa powinna być dosyć rzadka. Wykładamy ją na podpieczone wcześniej ciasto wkładamy do piekarnika na 50 min w temp. 180' C.

Pod koniec pieczenia ubijamy białka na sztywną pianę, dodajemy cukier. Piankę wykładamy na masę serową i wstawiamy do piekarnika na ok. 15 min. pilnując, aby się nie spiekła! Inaczej nie powstanie na piance rosa.

Upieczony sernik wyciągamy z piekarnika i studzimy. W miarę jak będzie stygł powstaną na nim kropelki tzw. rosa. 

Życzę smacznego!

Placki ziemniaczane z sekretem..

Jaki sekret kryje się w tych plackach? sekretem placków ziemniaczanych jest 1/2 szklanki płatków owsianych. 
Dzięki temu placki są chrupiące i mega smaczne! Są naprawdę przepyszne, spróbujcie sami..

Składniki:

5 średnich ziemniaków

1 cebula wielkości mandarynki

1/2 szkl. mąki

2 jaja

1/5 łyżeczki soli

szczypta pieprzu

1/2 szklanki płatków owsianych

Przygotowanie:

ziemniaki ztarkować z cebulą, dodać mąkę, jaja i resztę składników. Wymieszać na jednolita masę, nakładać łyżką na rozgrzany olej i smażyć na rumiano. Udekorować serkiem wiejskim lub śmietaną, łososiem i pietruszką lub porem,  Można wybrać wariant na słodko i podawać z gęstą śmietana  i  cukrem. Jak zwykle życzę smacznego! 

A na obiad - pyszna babka ;)

Przyznaję, iż osobiście uwielbiam niemal wszystkie dania z ziemniaków, te wykwintne jak i te najprostsze.  Dzisiaj na obiad proponuję pyszna babkę ziemniaczaną. Jest to specjał mojej mamy, która muszę przyznać robi to najlepiej ;) Babka jest bardzo smaczna, mniam. Można podawać z maślanką, z sosem pomidorowym. Smacznego!


BABKA ZIEMNIACZANA

2 kg ziemniaków

0,6 kg ziemniaki pure

1 szklanka kaszy manny

3 jaja

Podgardle 0,5 kg lub boczek

Sól, pieprz, oliwa

1 cebula

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Utrzeć surowe ziemniaki, podgardle pokroić w małą kostkę i podsmażyć, dodać ztartą cebulę,jaja, kaszę manną, ziemniaki pure. Wymieszać na masę. Blaszkę wysypać bułką tartą i wlać masę. Polać po wierzchu olejem. Włożyć do nagrzanego do 180’ piekarnika, piec ok. 80 minut. Do babki można dodać wedle uznania czosnek i kminek

Syrop dla zdrowia

Dzień dobry :)
Zdecydowałam się podzielić z Wami wspaniałym przepisem na syrop ze świeżych żurawin, który otrzymałam od rodziny mojej mamy z Rosji. Jest to stary przepis "naszych babć" i jakże skuteczny! I w dodatku naprawdę smaczny. Ma szerokie dobroczynne działanie na nasz organizm. Polecam, sprawdziłam.. ;)


SYROP WZMACNIAJĄCY ODPORNOŚĆ Z ŻURAWIN

1 kg świeżych żurawin
4 cytryny
4 główki czosnku
400 g miodu naturalnego
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Wszystkie składniki przemielić w maszynce, dodać 2 litry przegotowanej, ostudzonej wody. Odstawić na 2 dni do lodówki. 3-go dnia przecedzić przez sitko albo gazę wyciskając dokładnie miąższ, dodać 400 gram miodu. Odstawić ponownie na 2 dni do lodówki. Pić rano i wieczorem na czczo 2 łyżeczki.
Syrop działa wzmacniająco i oczyszczająco na organizm. Zaletą syropu niewątpliwie jest to, że pomimo zawartości czosnku, jego zapach i smak utrzymuje się w ustach najwyżej 10 minut. Bez obaw więc możemy stosować go rano przed wyjściem do pracy :)

Witam, zapraszam dziś do przygotowania pysznego keksa, jest tak smaczny że rozpływa się w ustach. Nie tylko przez smaczne bakalie (których jest tu sporo) ale także dlatego że ciasto ma wyjątkowy smak.  Polecam wszystkim i życzę smacznego :)


PYSZNY BAKALIOWIEC „KEKS”
2 szklanki mąki
3 jaja
1 szkl. cukru
 1 szkl. kwaśnej śmietany 18 % -wej
2 płaskie łyżeczki proszku do pieczenia
1 łyżka masła
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
 Jaja, cukier, masło, śmietanę połączyć razem cały czas mieszając, wsypać mąkę z proszkiem do pieczenia i na koniec dodać bakalie:
*rodzynki *daktyle *morele *migdały *śliwki *skórka pomarańczowa *ananasy *orzechy włoskie
Piec około godziny w temperaturze 180-200 C w blaszce do pieczenia keksów.

KUCHNIA WŁOSKA PO POLSKU

Z pewnością każdy z nas choć raz w życiu miał okazję zakosztować wyśmienitych smaków kuchni włoskiej. Potrawy te są znane na całym świecie i weszły do codziennego menu nie tylko w krajach europejskich, ale również w Stanach Zjednoczonych,a także w Azji.

Kuchnia włoska opiera się w głównej mierze na warzywach, przyprawach takich jak oregano, bazylia, estragon, rozmaryn i wiele innych z dodatkiem oliwy z oliwek i parmezanu.W zależności od regionu Włoch kuchnia ta różni się pod względem używanych produktów, a z kolei północni Włosi spożywają najwięcej ryżu, na południu  przygotowuje się potrawy z makaronu i oliwy. Przez wszystkich uwielbiana pizza pochodzi natomiast z Neapolu.

Mimo, iż Polacy uwielbiają swoją narodową kuchnię to coraz częściej eksperymentują z kulinariami pochodzącymi z innych krajów. Wspomniana wyżej pizza przeszła już wiele ewolucji i przyrządzana jest praktycznie z każdym dodatkiem. Osoby dbające o linię przyrządzają pizzę orkiszową, dodają świeże warzywa: szpinak, brokuły, a nawet cukinię. Jednak wielu z nas wciąż gustuje w „tradycyjnej” pizzy z serem i salami.

Dania z makaronem cieszą się w Polsce mniejszą popularnością, choć spaghetti można zjeść w każdej restauracji, czy barze. Z makaronem również lubimy eksperymentować. Podajemy go z białym serem, posypanym cukrem i kakao lub w wersji słonej ze skwarkami i cebulą, ze szpinakiem, z grzybami, smażony lub zapiekany. W sezonie jesiennym, gdy ogrody obfitują w owoce i warzywa, często przyrządzany jest makaron z cukinią, który uwielbiają zarówno dorośli jak i dzieci.

Coraz częściej też w polskich domach i kawiarniach goszczą włoskie desery. Uwielbiane przez wszystkich tiramisu jeszcze kilka lat temu było wyzwaniem dla gospodyń domowych. Dziś takie desery, jak panna cota, czy zabaglione często przygotowywane są w Polce z okazji świąt, czy uroczystości rodzinnych .

Jak widać włoska kuchnia w polskiej wersji może być równie smaczna i pożywna. Wystarczy odrobina wyobraźni i chęci.

Przedrukowano z artelis.pl

GENEZA KUCHNI POLSKIEJ

 Czym byłaby polska kuchnia, gdyby nie bogata historia naszego państwa. Granice naszego państwa, które zmieniały się na przestrzeni wieków, a także silne wpływy krajów ościennych (wschodnich), zdecydowanie wpłynęły na naszą tradycję kulinarną, jak i smaki polskich potraw.

 

"KUCHNIA POLSKA"

 Na kształtowanie się typowych cech kuchni polskiej miały wpływ przemiany historyczne oraz ludzie, którzy te zmiany wprowadzali na przestrzeni wieków. Kuchnia polska ulegała wpływom i zmianom pod względem zamieszkującej tam narodowości. Silne są kulinarne wpływy narodu wschodniego (tatarsko-tureckie, mongolskie), rusińskie, niemieckie, francuskie, włoskie i żydowskie. Na tle kuchni innych krajów typowe dla kuchni polskiej i zachodniosłowiańskiej są węglowodany, czyli potrawy zbożowe – kasze, pieczywa i różnorodne potrawy mączne. Kuchnia typowo polska zawiera też wiele potraw i surowców z dostępnych produktów, runa leśnego (grzyby, owoce, orzechy i zioła), hodowano bydło domowe na mięso, także drób. Smaki ostre i silne w kuchni polskiej i zachodniosłowiańskiej bywają zazwyczaj łagodne.

Kuchnia polska uchodzi dzisiaj za jedną z bardziej tłustych.  Postrzegana jest także przez historię jako ostra. Co do tłustości, to faktycznie, jest to prawdą. Jeśli natomiast chodzi o ostrość potraw, to już niekoniecznie. Dawno temu mieliśmy bardzo dobre kontaktu z krajami dalekiego Orientu. Skutkowało to tym, że przyprawy na naszym rynku były niezwykle tanie, a to powodowało ich mocne wykorzystywanie w potrawach. Jednak do typowo polskich przypraw należy chrzan, koperek, jałowiec oraz pieprz. Poza tym w powszechnym użyciu były miód, którego było bardzo dużo. W polsce szlacheckiej ziemniaki-kartofle nie były jeszcze dobrze znane. Dużą rolę w kuchni polskiej odgrywają  warzywa o wysokiej wartości odżywczej,które dają się przechowywać przez okres zimowy, a są nimi  rośliny strączkowe takie jak: groch, fasola, bób. Najbardziej charakterystyczne smaki dla naszej kuchni to słony, kiszony oraz lekko fermentowany. Kapusta kiszona oraz ogórki kiszone to typowy przykład smaku kiszonego w naszym kraju, który jest domeną praktycznie jedynie krajów wschodniej Europy.  W pozostałej części Europy tego typu potrawy praktycznie w ogóle nie są spożywane.

Kuchnia polska od zarania dziejów opierała się na zasobach naturalnych,  zarówno roślinnych jak i zwierzęcych, które występowały na terenie naszego kraju. Jest postrzegana  jako obfita, ciężka, korzenna, charakteryzującą się częstym użyciem dużych ilości tłustych mięs.

   

    

     Polska kuchnia jest szanowana przez bardzo wiele krajów i uważana za niezwykle smaczną oraz sytą. Faktem jest, że przepełniona jest tłustymi potrawami z dużą ilością soli i przypraw. Ale to właśnie dlatego jest dla wielu osób specyficzną kuchnią. Dlatego znaczna ilość społeczeństwa jest przyzwyczajona do takiej kuchni i chętniej wybiera polskie obiady domowe, ze względu na smak. Większa część restauracji serwuje dania kuchni polskiej, obiady domowe i catering.

Przedrukowano z artelis.pl

CHARAKTERYSTYKA KUCHNI HISZPAŃSKIEJ

Kuchnia hiszpańska nie jest jednolita, poszczególne potrawy różnią się między sobą w zależności od regionu. Na jej smak wpłynęło również położenie kraju, które umożliwiło czerpanie dobroci z morza, a klimat pozwolił na uprawę dorodnych warzyw i owoców.

Od stuleci kształtowała ją też historia, tradycje i oczywiście wpływ obcych kultur. Tak mocno zakorzenione w tej kulturze winogrona, zapożyczono od Rzymian, Fenicjanie zapoczątkowali stosowanie sosów w potrawach, a oliwa z oliwek jest od Greków. Zachodnia Hiszpania obfituje w potrawy oparte na ryżu i owocach morza, na północy dania przygotowane są na bazie mięsa i ryb. W rejonie południowym można zasmakować w smażonych owocach morza. Pomimo tego, podróżując po całej Hiszpanii, w każdym jej zakątku natrafimy na takie dania jak: tortilla, gazpacho i paella.

Charakterystycznymi warzywami stosowanymi w daniach hiszpańskich są rośliny strączkowe, szczególnie często używana jest fasola. Wpływ kuchni meksykańskiej wprowadził do menu paprykę i ziemniaki. Do wielu potraw dodaje się też pomidory lub ryż. Z owoców najczęściej widoczne są cytrusy, czasem spotkać można robione z nich dżemy. Do deserów dodawane są orzechy i migdały. Aromat dań przesiąknięty jest cynamonem, gałką muszkatołową bądź szafranem, zaczerpniętym z kuchni arabskiej. Doskonałym dodatkiem są też czosnek i cebula. Na stołach Hiszpanów często goszczą owoce morza, w szczególności są to typowe skorupiaki. Z ryb najbardziej lubiany jest dorsz, ale spotkać można też tuńczyka, morszczuka, sardynki czy pstrąga. Ulubione mięsa to wieprzowina i wołowina. Podawane są one najczęściej w postaci różnych kiełbas i szynek. Warto tu wymienić wędliny Iberico czy szynkę serrano. Chorizo to pikantna kiełbasa, która swój niezwykły smak zawdzięcza czerwonej papryce.

Hiszpanie upodobali sobie również sery, sami słyną z produkcji kilku ich rodzajów. Warty spróbowania jest ser San Simon produkowany z mleka krowiego. Bardziej wyszukany smak ma Cabrales, ser pleśniowy, najczęściej podawany z wędlinami i sałatkami. Z Hiszpanii pochodzi też Majoreo z tłustego i gęstego koziego mleka oraz Zamorano, który ma ostry, orzechowy zapach. Doskonałym dodatkiem do serów są oczywiście wina hiszpańskie.. Południowy klimat sprawia, że hiszpańskie winogrona znakomicie nadają się do produkcji wina. Bardzo popularny jest gatunek Rioja, dojrzewający w drewnianych beczkach. Głównie są to białe i czerwone wina wytrawne. Innym rodzajem jest Malaga. To wina słodkie z Andaluzji, mają różne kolory, nawet czarne, kremowe czy czerwono-złote.

Przedrukowano z artelis.pl

MODA NA WŁASNY CHLEB

Chleb w naszej kulturze ma ogromne znaczenie. Od niego zaczynamy posiłki, co podkreśla jego wagę niejako najważniejszego pokarmu. Darzymy go szacunkiem – w wielu jeszcze domach ciągle żywa jest tradycja całowania kromki, która upadła na ziemię.

Nie dziwi zatem fakt, że pomimo tego, że odchodzimy od naszych chłopskich korzeni to chleb nadal jest najważniejszym pożywieniem w większości domów. To, co się zmienia to podejście do tego pokarmu. Starając się unowocześnić naszą dietę, sposób żywienia i kuchnię jako taką, nie tylko wprowadzamy coraz więcej warzyw, eksperymentujemy z daniami orientalnymi, ale również odkrywamy na nowo własne dziedzictwo.

Sposobem na odkrywanie tych dawnych tradycji jest też przetworzenie obrazu chleba – z szarej lub ciemnej bułki krojonej w grube pajdy, w wyszukane i niemalże autonomiczne danie. Niezwykle szybko rośnie w ostatnich latach popularność samodzielnego wypieku chleba.

Co to oznacza w praktyce? Oznacza to, że na rynku pojawiają się dziesiątki, setki i tysiące nowych rodzajów chleba. Oczywiście większość z nich zostaje pod strzechami, pod którymi zostały wypieczone, ale wiele z nich trafi na stoły także innych domostw. Często eksperymentujemy z przepisami, dodajemy przeróżne ziarna, czasem owoce, przyprawy. Powstają wypieki jaśniejsze, ciemniejsze, słodsze, bardziej słone, z owocami lub bez, z ziarnami lub bez.

Druga rzecz związana z tą modą to odpowiednie wyposażenie domu. Doskonale pamiętam jak moja babcia wypiekała chleb na początku jeszcze lat 90. Wypiekała go w kaflowym piecu… No właśnie, w czym wypiekać? Można w piekarniku gazowym lub elektrycznym – tyle wystarczy na początek. Jeśli jednak ktoś powoli osiąga mistrzostwo i chciałby przekraczać kolejne granice smaku swoich wyrobów musi zainwestować w bardziej profesjonalne wyposażenie.

Warto postawić na piece chlebowe, których jest coraz więcej na rynku. Czasem różnica w smaku może być diametralna, bo przecież piec opalany drewnem to zupełnie co innego niż gazowa kuchenka. Nie przez przypadek Włosi zwykli kręcić nosem widząc swoje wypieki (włączając pizzę) przygotowane w czymkolwiek innym niż tradycyjne piece opalane drewnem.

Zachęcam do eksperymentowania i dzielenia się swoimi przepisami. Powodzenia i smacznego!

Przedrukowano z artelis.pl